-01-cropped%20(1).svg)
In maart 2022 heeft de Europese Commissie plannen uiteengezet om de textielindustrie duurzamer te maken, door de EU-strategie voor duurzaam en circulair textiel aan te kondigen. Volgens de Europese Green Deal en het Actieplan voor de Circulaire Economie (waarvan de toezeggingen zijn opgenomen in het Rapport van de EU-strategie voor duurzaam textiel ), wordt textiel aangemerkt als een prioritaire sector waarin de EU de weg kan bereiden naar een koolstofneutrale en circulaire economie. economie. De kledingindustrie is slechts een van de vele sectoren waarin textiel essentieel is: het wordt gebruikt in meubels en huishoudtextiel, maar ook in medische en beschermende uitrusting, gebouwen en voertuigen.
Niettemin neemt de impact van textielproducten op het klimaat, op het water- en energieverbruik en op het milieu toe, aangezien de productie en consumptie van textielproducten voortdurend toenemen (de mondiale textielproductie is tussen 2000 en 2015 bijna verdubbeld). Vanuit mondiaal levenscyclusperspectief heeft het textielgebruik in de EU vandaag de dag de vierde grootste negatieve impact op het milieu en de klimaatverandering, en de derde grootste negatieve impact op water- en landgebruik. In deze context speelt de mode-industrie een zeer grote rol, aangezien voor kleding het meeste textiel in de EU wordt gebruikt (ongeveer 81%) en de trend om kledingstukken steeds korter te gebruiken voordat ze worden weggegooid, het meest bijdraagt aan niet-duurzame patronen van overproductie en overconsumptie. Fast fashion is ontstaan als term om deze trends te beschrijven, die mensen ertoe aanzetten kleding van slechtere kwaliteit en tegen een lagere prijs te blijven kopen, die snel wordt vervaardigd als reactie op de nieuwste trends. Bovendien stimuleert de stijgende vraag naar textiel het verspillende gebruik van niet-hernieuwbare hulpbronnen, zoals de productie van synthetische vezels uit fossiele brandstoffen.
De complexe en diverse mondiale textielwaardeketen wordt ook geconfronteerd met een aantal sociale problemen (kinderarbeid, uitbuiting, dwangarbeid, slechte arbeidsomstandigheden, genderdiscriminatie), die worden versterkt door de drang om de productiekosten te verlagen om aan de vraag van de consument te voldoen voor goedkope goederen. De laatste mondiale gebeurtenissen, zoals de pandemie en het recente conflict in Oekraïne, hebben dergelijke problemen zelfs verergerd, waardoor een glimp ontstaat van de kwetsbaarheden van de mondiale toeleveringsketens.
Daarom had het textielecosysteem van de EU echt stappen nodig om te herstellen van de gebeurtenissen van de afgelopen twee jaar en een nieuwe strategie te ontwikkelen om nieuwe uitdagingen het hoofd te bieden, zoals onverwachte vraagdalingen, verstoringen van de waardeketen, prijspieken en verschillende sociale problemen. Het doel van het initiatief is om de visie en concrete stappen uiteen te zetten die zullen worden genomen om ervoor te zorgen dat de textielproducten die in de EU worden verkocht in 2030 duurzaam en recycleerbaar zijn, zoveel mogelijk gemaakt van gerecyclede vezels en vrij van giftige chemicaliën. en geproduceerd in overeenstemming met sociale en milieunormen.
Laten we daarom eens kijken naar enkele van de maatregelen die zijn opgenomen in de Textielstrategie en die voor u een inspiratie kunnen zijn om de duurzame praktijken in uw bedrijf te verbeteren.
1. Invoering van verplichte eisen inzake ecologisch ontwerp
Het verlengen van de levensduur van textielartikelen is de meest efficiënte strategie om de impact ervan op het klimaat en het milieu effectief te verminderen, en productontwerp speelt daarbij een essentiële rol. Textiel wordt om verschillende redenen door consumenten weggegooid (kleurechtheid, scheursterkte, kwaliteit van ritsen en naden); Een grotere duurzaamheid zou consumenten in staat stellen kledingstukken voor langere tijd te gebruiken en tegelijkertijd circulaire bedrijfsoplossingen ondersteunen, waaronder hergebruik, huren en repareren, terugnamediensten en tweedehandswinkels (die ook kostenbesparende oplossingen zijn voor consumenten). Andere ontwerpelementen die de milieuprestaties van textiel beïnvloeden zijn onder meer de materiaalsamenstelling: bijvoorbeeld de gebruikte vezels en de vermenging ervan, of het gebruik van giftige chemicaliën (die schadelijk kunnen zijn voor het milieu of voor de kledingarbeiders die met textiel omgaan).
Daarom is het werken aan het verbeteren van het productontwerp een van de belangrijkste stappen om de impact van textiel op het milieu te veranderen. Maar je vraagt je misschien af: hoe kan ik dit doen? Allereerst kunt u kijken naar de EU-milieukeurcriteria voor textielproducten en de EU GPP-criteria voor textielproducten en -diensten . Deze twee programma's omvatten nauwkeurige criteria voor producten van goede kwaliteit en een lange levensduur, evenals beperkingen op gevaarlijke chemicaliën en regelgeving voor milieuvriendelijke inkoop van textielvezels. Bovendien werkt de Europese Commissie aan een chemische strategie voor duurzaamheid om industrieën te ondersteunen om de aanwezigheid van giftige componenten in textielproducten die in de EU worden verkocht zoveel mogelijk te vervangen en anderszins te verminderen.
2. Een einde maken aan de vernietiging van onverkocht of geretourneerd textiel
Het is een grote verspilling van waarde en middelen om onverkochte of geretourneerde goederen te vernietigen. Daarom heeft de Europese Commissie een transparantieverplichting voorgesteld die grote bedrijven verplicht om publiekelijk bekend te maken hoeveel producten ze weggooien en vernietigen (inclusief textiel) en wat hun strategieën zijn met betrekking tot hergebruik, recycling, verbranding of storten. Ook zullen er verboden worden ingevoerd op de vernietiging van onverkochte producten. Bovendien zou het werken aan de verbetering van digitale hulpmiddelen er echt toe kunnen bijdragen het percentage kledingretouren terug te dringen, de on-demand productie op maat te stimuleren en zo de efficiëntie van industriële processen te verbeteren en de ecologische voetafdruk van e-commerce te verkleinen.
3. Groene claims voor echt duurzame producten
Met andere woorden: geen groene was meer! Het EU-project Empowering Consumers for the Green Transition zal ervoor zorgen dat consumenten correcte informatie krijgen over zowel de commerciële garantie van duurzaamheid als de repareerbaarheidsscore. Ook zullen algemene milieuclaims, zoals “groen”, “milieuvriendelijk”, “goed voor het milieu”, alleen worden toegestaan als ze worden ondersteund door bewijs van erkende milieuvriendelijke prestaties/strategieën. Om consumenten betrouwbare informatie te kunnen geven moeten milieu- en sociale duurzaamheidslabels ofwel berusten op verificatie door derden, ofwel door de overheid worden vastgesteld.
4. Het ontwikkelen van de vaardigheden die nodig zijn voor de groene en digitale transitie
De textielindustrie heeft hooggekwalificeerde arbeidskrachten nodig om het potentieel voor de nieuwe werkgelegenheidskansen die de digitale en groene transitie met zich meebrengt, te kunnen benutten. Ecodesign, textielontwikkeling, innovatieve textielproductie, reparatie en hergebruik zijn allemaal cruciale gebieden waarop meer experts nodig zijn om vooruitgang te boeken. We moeten het leren van nieuwe vaardigheden en de verwerving en overdracht van groene en digitale vaardigheden bevorderen, inclusief kennis over levenscyclusanalyse en waardeketenanalyse.
5. Voortdurende controles op ecologische en sociale rechtvaardigheid
Het merendeel van de hoeveelheid textiel die in Europa wordt geconsumeerd, wordt geïmporteerd uit derdewereldlanden. Dit brengt vaak veel milieu- en sociale problemen met zich mee (zoals de hierboven genoemde) op mondiale schaal. Niettemin wordt de textielindustrie geïdentificeerd als een sector die een groot verschil zou kunnen maken als het gaat om het verbeteren van de arbeidsomstandigheden en de gendergelijkheid (aangezien een hoog percentage van de kledingarbeiders wereldwijd vrouw is). Het initiatief voor een Corporate Sustainability Due Diligence-richtlijn stelt een due diligence-verplichting (een onderzoek, audit of review uitgevoerd om feiten of details van een onderzochte kwestie te bevestigen) in voor grote bedrijven om feitelijke en mogelijke negatieve gevolgen voor de mensenrechten, inclusief arbeidsrechten, en het milieu in hun eigen activiteiten en in hun mondiale waardeketens.
Het lijkt erop dat de mode-industrie, of ze er nu klaar voor is of niet, zal moeten veranderen om zaken te kunnen blijven doen. We bouwen nieuwe fundamenten voor de opbouw van een gezondere en eerlijkere industrie, en we spelen allemaal een cruciale rol in dit proces!
Schrijf u in op onze nieuwsbrief voor het laatste nieuws, updates en aanbiedingen!