Het was ongeveer drie jaar geleden toen Wendy Tobeas BOEALOE startte, een slow fashion merk met een high-fashion ziel. Dit jaar markeert het begin van haar productiereis met een kleine capsulecollectie die ethisch is gemaakt in Bulgarije. Onlangs hadden we een korte koffiedate met haar om de belangrijkste uitdagingen waarmee ze te maken heeft gehad te bespreken en deze te vertalen naar concreet advies voor jonge merkeigenaren. Hoor eens.
Na haar studie aan de Rotterdamse Academie voor Beeldende Kunsten werkte ze begin twintig als freelance stylist en moderedacteur (ELLE, Cosmopolitan, COSMO Girl). Ze werkte zo hard dat ze een pauze nodig had, wat leidde tot het geniale idee om BOEALOE te starten, een high-end merk dat klassieke silhouetten herontdekt door middel van bewuste productie. BOEALOE upcyclet luxe dode voorraad en gerecyclede stoffen en wanneer ze nieuwe stoffen gebruikt, kiest Wendy de meest duurzame stoffen die beschikbaar zijn, zoals GOTS en RWS. Ze onderzoekt actief alle opties om de volgende stap te zetten in duurzame inkoop van stoffen, één daarvan werkt met 100% gerecyclede natuurlijke stoffen
"Het idee van wat ik wilde doen toen ik begon, ligt mijlenver verwijderd van waar ik nu ben. De belangrijkste les die ik heb geleerd is dat je het wiel niet opnieuw hoeft uit te vinden of bang hoeft te zijn om dingen te doen die al gedaan zijn. Ik Ik dacht altijd dat alles wat ik ontwerp vernieuwend moet zijn, maar je moet in de eerste plaats iets van jezelf maken. Het moet authentiek zijn en je moet in je product geloven. Hoe klein je als bedrijf ook bent, doe dat niet' Wees niet bang om bij je standpunt te blijven en vast te houden aan je visie."
"Durf je fabrikant domme vragen te stellen: heb je de technische fiches van stoffen, welke tests zijn ermee gedaan, welke garantie geef je, werken deze kleuren die ik heb uitgekozen met de stof. Alleen omdat je klein bent, doet dat er niet toe Dat betekent niet dat je niets mag vragen, en ik heb op de harde manier geleerd hoe belangrijk het is om dat te doen. Zorg ervoor dat je altijd je Pre-Production Sample (PPS) bewaart, het monster van het product dat wordt gemaakt voordat de productie begint. is als een contact dat je hebt met je fabrikant, omdat ze hetzelfde stuk hebben, en je kunt tijdens de bemonsteringsperiode communiceren over wijzigingen. Je moet er één in handen hebben, zodat je altijd kunt zeggen: dit is wat Ik stemde ermee in."
“Je hoeft niet alles zelf te doen. Mensen om hulp vragen. Ik had altijd het idee dat ik alles zelf moest kunnen doen, maar er zijn veel mensen die dingen beter, sneller, goedkoper kunnen doen. Ben je niet goed in het maken van patronen, investeer er dan in. Niet goed in strategie of branding? Vraag het maar aan iemand anders. Mode is echt een vak, en dat vak bestaat uit deelbanen waar je heel goed in moet zijn om succesvol te zijn. Als je echt een eigen bedrijf wilt, moet je investeren in hulp van professionals.”
"Elk van onze kledingstukken is gemaakt door een andere, gespecialiseerde fabrikant. Aan het begin van mijn reis realiseerde ik me niet dat elk kledingstuk een vak op zich is. Als iemand een geweldig blousemonster voor je maakt, betekent dat niet altijd dat hij of zij maken ook de beste blazers. Ze beschikken misschien niet over de kennis of de juiste machines om precies te maken wat jij in gedachten hebt. Blijf dus zoeken, chatten met verschillende fabrikanten en proef met hen om de juiste samenwerkingen te vinden."
"Onderhandel nooit over de prijs, dat ga je bij Starbucks ook niet doen. Het betekent alleen dat de fabrikant minder tijd heeft om je stukken te maken, waardoor de productie aan kwaliteit inboet. Je krijgt waar je voor betaalt, dat is hoe het werkt. Streven naar de laagste prijs gaat simpelweg ten koste van de kwaliteit die je krijgt. Je ziet het terug in de details, zoals naden en knopen. Doe onderzoek naar wat dingen kosten in bepaalde landen, bijvoorbeeld in Portugal Er zijn steden waar alleen schoenenfabrikanten zijn. Breng je producten in kaart en praat met verschillende fabrikanten. Zij vertellen je wat ze kunnen maken en hoeveel het zou moeten kosten.'