Als u het 'Made In Europe'-zegel met trots wilt dragen, moet u ook een beetje een wetgevingsexpert zijn. De duurzaamheidsaanpak van de Europese Unie zal een revolutie teweegbrengen in de hele mode-industrie, van productie tot verwijdering. Er zitten zoveel verschillende regels in de pijplijn, dat het lastig is om het allemaal bij te houden. Gelukkig hebben wij het voor je gedaan. In Wetgevingsvoorbereiding pakken we politieke monsters aan, van de originele documenten tot aan de concrete oplossing, in een taal die we allemaal kunnen begrijpen. Over vandaag: de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD)
Laten we beginnen met het goede nieuws: jij bent waarschijnlijk niet de roos van deze intimiderende nieuwe regel waar iedereen het over heeft. De MVO-rapportagestandaard richt zich primair op:
De richtlijn bevindt zich sinds 21 april 2021 in de voorstelfase, als onderdeel van de Europese Green Deal en de Sustainable Finance Agenda. De Europese Commissie heeft het voorstel voorgelegd aan het Europees Parlement en de Raad, die de CSRD respectievelijk op 10 en 28 november 2022 hebben goedgekeurd of ‘aangenomen’. De eerste groep bedrijven zal in het boekjaar 2024 gaan rapporteren. Verschillende groepen hebben verschillende uitgangspunten, afhankelijk van de vraag of zij al onder het vorige monster vielen: de Non-Financial Reporting Directive (NFRD).
Bij het nastreven van de doelstellingen van de Europese Green Deal heeft de EU besloten de oude regels over de openbaarmaking van impactinformatie te moderniseren en te versterken. Op grond van de CSRD zullen bedrijven verplicht zijn om volgens een strikt kader te rapporteren over de gevolgen voor het milieu, de maatschappij en het bestuur (ESG). De regels zijn bedoeld om de transparantie, verantwoording en traceerbaarheid binnen de toeleveringsketen te verbeteren. Dit zou investeerders, maatschappelijke organisaties, consumenten en anderen moeten helpen bij het beoordelen van de duurzaamheidsplannen van een bedrijf.
Naast het verplichten van bedrijven om over duurzaamheid te rapporteren, streeft de CSRD naar uniformiteit in deze rapportages. Hoewel het exacte format nog in ontwikkeling is, zal het gebaseerd zijn op 'dubbele materialiteit'. Het betekent dat de ongeveer twaalfduizend bedrijven die onder de nieuwe richtlijn vallen, inzicht moeten geven in de manier waarop hun bedrijfsactiviteiten risico’s voor belanghebbenden met zich meebrengen en hoe zij daarvan kunnen profiteren.
De nieuwe richtlijn omvat ook verplichte langetermijndoelstellingen en vooruitgangsmaatregelen, waaronder immateriële activa zoals sociaal kapitaal. Het moet aansluiten bij andere wetten zoals de SFRD en de EU-taxonomie en bedrijven moeten verificatiepartijen inschakelen om de nauwkeurigheid en precisie van hun rapporten te garanderen.
Je zou kunnen denken: ‘Gelukkig, geen regels voor mij’, maar denk eens na: de CSRD is niet slechts een vereiste; het is uw routekaart naar traceerbaarheid. Door je te verdiepen in de richtlijnen voordat je aan de beurt bent, kun je beginnen met het traceren van de oorsprong van je grondstoffen en ervoor zorgen dat ze ethisch geproduceerd zijn. Dankzij deze proactieve aanpak kunt u op het juiste moment uw prestaties op het gebied van duurzaamheid onder de aandacht brengen. Het zal niet lang meer duren voordat bewuste consumenten concrete maatregelen en KPI’s eisen. De CSRD is uw gids om deze op orde te krijgen.