Inzicht in EPR voor textiel | Voorbereiding van de wetgeving

Wie moet hieraan voldoen en wanneer

Uitgebreide producentenverantwoordelijkheid (EPR) onderscheidt zich als een al lang bestaand beleid waarvan het eerste concept dateert uit de jaren tachtig. Het heeft hernieuwde aandacht gekregen in de context van het ‘Pakket voor de Circulaire Economie’ uit 2018. Dit pakket benadrukte de noodzaak om het EPR-systeem te versterken en methoden vast te stellen voor het beheer van specifieke afvalcategorieën, waaronder textiel. Bovendien hebben andere wetgevende maatregelen, zoals de afvalrichtlijn, die de gescheiden inzameling van textielafval verplicht stelt tegen 2025, Nederland, Frankrijk, Noorwegen en Zweden ertoe aangezet nieuwe of herziene EPR-regelingen voor textiel op te zetten.

Waar gaat het over

Modebedrijven hebben zich van oudsher uitsluitend gefocust op het op de markt brengen van textiel, waarbij ze hun betrokkenheid bij post-consumer afvalbeheer en recycling verwaarloosden. Dit heeft geleid tot een situatie waarin waardevol textielafval onderbenut blijft, de duurzaamheid en recycleerbaarheid van kleding geen prioriteit krijgen en fabrikanten niet voldoende worden gestimuleerd om hun ecologische voetafdruk te verkleinen. EPR, een breed concept dat verschillende strategieën omvat, legt de verantwoordelijkheid bij producenten om de gehele levenscyclus van hun producten te beheren, van ontwerp tot beheer aan het einde van de levensduur, inclusief afvalinzameling en recycling. Het is belangrijk om EPR te zien als een leidend principe en niet als een gedetailleerd actieplan. Specifieke vereisten zijn op maat gemaakt voor elk land en omvatten productkosten, minimale normen voor gerecyclede inhoud, rapportage van de CO2-voetafdruk en prestatiecriteria.

Hoe dit uw bedrijf zal beïnvloeden

De specifieke kenmerken van EPR-regelingen voor textiel variëren van land tot land. In Nederland moeten merken die textielproducten op de markt brengen bijvoorbeeld een vergoeding betalen, die bedoeld is om te herinvesteren in systemen voor recycling en hergebruik van textiel. Van bedrijven wordt verwacht dat zij zich registreren bij een aangewezen organisatie. In Frankrijk moeten producenten een 'UDI'-nummer verkrijgen om registratie bij een eco-organisatie aan te tonen en het toezicht op de naleving te vergemakkelijken. Voor elk product wordt een bijdragebedrag bepaald op basis van verschillende factoren, zoals het aantal vergelijkbare producten dat in het voorgaande jaar is verkocht. Noorwegen en Zweden zullen in de nabije toekomst EPR voor textiel handhaven. Met name de kosten voor de implementatie van de Zweedse EPR voor textiel zullen naar verwachting de prijs van een gemiddeld T-shirt met ongeveer 3 cent verhogen. Noorwegen overweegt aanzienlijke vergoedingen voor producten gemaakt met synthetische vezels, waardoor fabrikanten worden aangemoedigd om duurzamere grondstoffen te onderzoeken.

Wat u nu kunt doen om voorbereid te zijn

1. Blijf op de hoogte van de juridische voortgang van EPR in uw land.
2. Overweeg om je aan te sluiten bij relevante organisaties zoals Stichting UPV Textiel in Nederland of Refashion in Frankrijk.
3. Begin met het opnieuw evalueren van uw productontwerpen. Ontdek mogelijkheden om kleine veranderingen aan te brengen die de recycleerbaarheid en duurzaamheid verbeteren. In de toekomst wordt verwacht dat EPR-systemen voor textiel dergelijke inspanningen zullen belonen.